---------
Mentorschap is een relatie waarbij de mentor de mentee begeleidt en inspireert om te groeien, zowel op persoonlijk als professioneel vlak. Hoewel leidinggevenden en managers vaak een natuurlijke mentorrol op zich nemen vanwege hun invloed en ervaring, kan mentorschap op alle niveaus in een organisatie plaatsvinden. Soms is dat zelfs nog effectiever, want peers of vakgenoten snappen elkaars dagelijkse realiteit en drempels vaak nog beter.
Wanneer we mentorschap benaderen als een inspirerende relatie in plaats van een instruerende relatie, ontstaat er een cultuur waarin vragen stellen en experimenteren vanzelfsprekend worden. Een groot voordeel is dat hiermee niet alleen nieuwe vaardigheden worden ontwikkeld, maar ook een grotere betrokkenheid en veerkracht in het team.
Curiositeit is de motor van leren. Zonder vragen, experimenten en de bereidheid om nieuwe paden te bewandelen, stagneert ontwikkeling. Binnen de werkcontext kan nieuwsgierigheid echter makkelijk ondersneeuwen. Deadlines, prestatiedruk en angst voor falen kunnen ervoor zorgen dat medewerkers op veilig spelen en niet buiten de gebaande paden durven te treden.
Onderzoek door Deloitte toont aan dat organisaties met een sterke leercultuur ? gedreven door nieuwsgierigheid ? 92% meer kans hebben om te blijven innoveren en zich aan te passen aan nieuwe marktomstandigheden. Die cijfers liegen er niet om: nieuwsgierigheid loont.
Een mentor die nieuwsgierigheid centraal zet, nodigt medewerkers uit om kritische vragen te stellen en nieuwe methoden uit te proberen. Dit kan alleen in een veilige omgeving waarin fouten maken niet wordt afgestraft, maar gezien wordt als een mogelijkheid om te leren. Toch is het van belang om in de begeleiding en feedback niet elk falen te ?vieren? als iets dat per se positief is. Soms zijn fouten nu eenmaal kostbaar of vermijdbaar. De kunst is om de balans te vinden tussen ruimte geven aan experimenten en reflecteren op hoe je van een mislukking kunt leren.
Een interessant aspect van modern mentorschap is reverse mentorship. In dit model dragen niet alleen ervaren professionals kennis over aan junioren, maar delen medewerkers op lagere organisatieniveaus eveneens hun kennis met leidinggevenden. Dit kan enorm waardevol zijn op drie belangrijke gebieden:
Cruciaal voor reverse mentorship is dat leidinggevenden open staan voor deze feedback. Zij moeten een veilige omgeving scheppen waarin medewerkers zich vrij voelen om constructieve kritiek te uiten en hun inzichten te delen. Die openheid is niet alleen van belang voor de individuele leider, maar zet ook de toon voor de hele organisatiecultuur.
Zowel in traditioneel als in reverse mentorship is effectieve en verbindende feedback het fundament. Zonder feedback geen groei, maar als feedback niet goed wordt gegeven, kan dat juist weerstand of onzekerheid oproepen. Verbindende feedback gaat verder dan alleen vertellen ?wat er beter kan?. Het richt zich ook op het versterken van de relatie tussen mentor en mentee, en op het creëren van een klimaat van wederzijds respect en begrip.
Belangrijke elementen van verbindende feedback zijn:
Deze aanpak is sterk verwant aan principes uit de Geweldloze Communicatie (Marshall Rosenberg). Het idee is dat je door wat je ziet, voelt, nodig hebt en vraagt op een duidelijke manier te benoemen, meer kans hebt op wederzijds begrip en samenwerking.
In plaats van oplossingen of adviezen aan te reiken, kun je als mentor open vragen stellen: ?Wat zou er gebeuren als je dit helemaal omdraait??, ?Welke obstakels zie je, en hoe zou je die kunnen aanpakken??. Zo moedig je een onderzoekende, reflectieve houding aan en laat je ruimte voor eigen inzichten.
Angst voor mislukking is een grote rem op nieuwsgierigheid. Als mentor help je door realistische verwachtingen te scheppen: ?Fouten maken hoort erbij, maar laten we wél kijken hoe we de impact kunnen minimaliseren en wat we ervan kunnen leren.? Dit is een vorm van ?safe to fail?-experimenteren, waarbij het niet gaat om doelloos risico?s nemen, maar om weloverwogen en leerrijke experimenten.
Uitdagingen of taken buiten iemands comfortzone zijn vaak de sterkste aanjager van groei. Laat mentees bijvoorbeeld deelnemen aan projecten in een andere afdeling of zet ze tijdelijk in een rol waar ze moeten samenwerken met andere vakgebieden. Op die manier komen ze in contact met nieuwe perspectieven die hun nieuwsgierigheid prikkelen.
Waardeer de vraag, niet alleen het antwoord. Door te benadrukken dat goede vragen minstens zo belangrijk zijn als pasklare oplossingen, voelen mensen zich vrijer om hun gedachten te delen. Dat kan bijvoorbeeld door in te gaan op de vraag zelf: ?Dit is een heel interessante vraag, want we hebben er in het team nog niet eerder aan gedacht.?
Dit kunnen brainstormsessies zijn, teamvergaderingen waarin ?wilde ideeën? worden verwelkomd, of kleine workshops met andere afdelingen. Het gaat erom een omgeving te creëren waarin mensen expliciet gestimuleerd worden om buiten hun vaste kaders te kijken.
Feedback en nieuwsgierigheid zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zonder eerlijke feedback komt nieuwsgierigheid niet verder dan losse ideeën. Zonder nieuwsgierigheid kan feedback een dode letter blijven, omdat er geen ruimte is om iets met de gegeven suggesties te doen.
Concreet voorbeeld: Stel dat een medewerker een nieuw voorstel indient voor het optimaliseren van een proces. De mentor zou nieuwsgierig moeten zijn naar de argumenten achter dit voorstel (?Vertel eens, hoe ben je tot deze oplossing gekomen? Wat hoop je ermee te bereiken??), terwijl de medewerker op zijn beurt open moet staan voor feedback op de uitvoerbaarheid of de mogelijke risico?s. Deze continu wederkerige stroom van vragen, uitleg en suggesties zorgt ervoor dat een idee kan rijpen en verbeteren.
Er is in veel moderne organisaties een tendens om alle mislukkingen te ?vieren?. Uiteraard is het goed om een cultuur te creëren waarin fouten maken niet meteen wordt afgestraft. Maar de andere kant is dat sommige mislukkingen het gevolg zijn van gebrekkige voorbereiding, onvoldoende overleg of fouten die vermeden hadden kunnen worden met betere communicatie.
Uit onderzoek van de Journal of Experimental Social Psychology blijkt dat het lang niet altijd gunstig is om mislukkingen te overschatten als leerervaring. Het sleutelwoord is relevantie: wat kunnen we écht leren van deze fout? Heeft de fout waardevolle inzichten opgeleverd, of was het simpelweg nalatigheid? Door even stil te staan bij deze vragen, kan een mentor helpen om onderscheid te maken tussen constructieve experimenten en onnodige misstappen.
Wanneer mentoren hun mentees stimuleren om vragen te stellen, risico?s te nemen en uit hun comfortzone te stappen, heeft dat een positief effect op de hele organisatie:
Samenvattend: in een klimaat waar nieuwsgierigheid wordt gestimuleerd en mensen eerlijk en verbindend feedback durven geven, ontstaan teams die klaar zijn voor de uitdagingen van morgen.
Om in mentorschap en samenwerking een sterke cultuur te smeden, is verbindende en effectieve feedback onontbeerlijk. De basisprincipes nog eens op een rij:
Mentorschap dat gestoeld is op het stimuleren van nieuwsgierigheid en onderling respectvolle feedback, is een krachtig middel om niet alleen individuen, maar ook hele organisaties te laten floreren. Als iedereen elkaar durft uit te dagen, constructieve kritiek geeft en openstaat voor experiment, ontstaat er een dynamische leeromgeving waarin innovatie en groei op natuurlijke wijze plaatsvinden.
Plan een ?Open Vragen?-vergadering:
Reserveer 15 minuten aan het eind van je wekelijkse teamoverleg om alleen maar vragen te stellen. Iedereen mag vragen op tafel leggen over processen, strategie, uitdagingen of persoonlijke groei. Oplossingen uitstellen! Het doel is om de nieuwsgierigheid te prikkelen en elkaars perspectief te verbreden.
Start een ?Reverse Mentorship?-pilot:
Kies in je organisatie of je team twee mensen uit met verschillende achtergronden of expertises (bijvoorbeeld een junior marketeer en een senior projectmanager). Laat hen elkaar één keer per maand spreken en ervaringen delen, waarbij de junior bijvoorbeeld feedback geeft over nieuwe technologie en de senior over procesmanagement.
Gebruik de 4 stappen van verbindende feedback:
Houd je feedback komende week eens bewust klein en concreet. Benoem (1) de feitelijke situatie, (2) het gevoel dat dat bij je oproept, (3) de behoefte of het doel dat je hebt, en (4) doe een verzoek of voorstel om samen te werken aan een oplossing. Je zult merken dat dit tot meer begrip en actie leidt dan wanneer je een vage of algemene kritiek uit.
Met deze tips zet je direct stappen om een cultuur te creëren waar mentorschap, nieuwsgierigheid en constructieve feedback hand in hand gaan. Op die manier bouw je aan een wendbare, innovatieve organisatie waarin mensen zich veilig en uitgedaagd voelen om het beste uit zichzelf te halen.